Wyspy Los Uros na jeziorze Titicaca w Ameryce Pd.

12-11-2016magdagaskar.pl Brak komentarzy

Wyspy Los Uros zwane wyspami pływającymi czyli Islas Flotantes, są wypami sztucznymi. Wyspy zamieszkują Indianie Uros.

Wyspy Los Uros położone są na poziomie ok. 4.000 m n.p.m. na Jeziorze Titicaca. Zbudowane z trzciny totora.

Na jeziorze Titicaca znajduje się kilka naturalnych wysp, w tym Wyspa Słońca (Isla del Sol) oraz ponad 40 (choć słyszałam, że teraz jest ich już z dwa razy więcej) niewielkich sztucznych wysepek pływających (zwanych Uros), z których część jest zamieszkana przez Indian Uro.

Titicaca

Titicaca jest trzecim pod względem wielkości jeziorem w Ameryce Południowej. Położone jest pomiędzy wschodnimi i zachodnimi pasmami Andów na terenie Peru i Boliwii. Jest jednocześnie najwyżej położonym jeziorem żeglownym dla dużych statków i największym jezioro wysokogórskim na Ziemi. Znajduje się na wysokości 3.812 m n.p.m. Przeciętna głębokość wynosi od 140 do 180 m (maksymalna 281). Ma 190 km długości i 80 km w najszerszym miejscu.

Powierzchnia jeziora wynosi 8.372 km². Gdy się na nie patrzy wydaje się, że to morze.

Miejscowość Copacabana, położona w Boliwii nad j. Titicaca, słynie z pielgrzymek do niewielkiej drewnianej figury Matki Boskiej – Opiekunki Jeziora.

Nazwa jeziora pochodzi z indiańskiego języka keczua. W wolnym tłumaczeniu oznacza pumę polującą na królika. Powstała ze skojarzenia jakie rodzi kształt jeziora.

Na Wyspy Los Uros można dostać się z miejscowości Puno w Peru. To na nabrzeżu można wykupić wycieczkę – koszt od 15-30 soli (18-36 zł) w zależności od firmy oraz miejsca jej zakupienia.

Wyspy Los Uros – jak dotrzeć

Wypływamy z Portu w Puno (Peru).

Ja trafiłam niestety na kiepską pogodę. Uwaga! Popołudniu i wieczorem, bez względu na porę roku, jest zimno! Trzeba się bardzo ciepło ubrać.

: Kiedy wypływałam lało i zrobił się lekki sztorm

: W porcie czeka cała masa łódek by zabrać turystów na Los Uros

: Do swojej łódki trzeba przejść przez inne łodzie

: Łódki są zadaszone i osłonięte od wiatru, można wejść na dach by zrobić zdjęcia

: Podczas podróży przewodnik opowiada o jeziorze Titicaca i o wyspach Los Uros

: W trakcie podróży czasem jest jak na naszych Mazurach a czasem jak na Bałtku

: Widok na wyspy po ok 30-40 min. płynięcia

Wyspy Los Uros jak powstają

Wydaje mi się, że wyspy Los Uros to taki żywy, pływający skansen.

Co prawda na wyspach można przepłacić za kolorową makatkę lub inną ręcznie robioną rzecz, na wyspach są baterie słoneczne (opłacone przez Unię Europejską) i jest prąd oraz telewizor, ale fakty o tym jak żyją cały czas Indianie są naprawdę ciekawe i warte zobaczenia. Człowiek zaczyna doceniać swój stan mieszkania i posiadania.

Uros już w 1567 r. zostali opisani przez Hiszpana Garcia de San Miguel jako: „ludzie (…), którzy nie lubią pracować. Żyją na brzegu jeziora prawie nadzy z powodu braku pieniędzy, żywiąc się łodygami totora”.

Podobno zbudowane z trzciny pływające wyspy były dla Indian schronieniem przed płaceniem podatków.

Indianie Uros byli aż do lat siedemdziesiątych XX w wieku niewolnikami Peruwiańczyków. Prawa społeczności lokalnej uzyskali dopiero w 1975 r.

Niestety wyspy Los Uros prawdopodobnie z czasem zaginą lub zostanie ich tylko kilka jako atrakcja turystyczna. Indianie Uros migrują na ląd. W 1989 r. ich populacja wynosiła niecały tysiąc osób. Dziś zostało już tylko ok. 400 osób.

Co więcej Indianie wymieszali swe geny z innymi. Ostatni, pełnej krwi mieszkaniec Uros zmarł w 1959 r. Przewiduje się zatem, że w 2030 r. ostatni Indianin Uro przestanie żyć na wyspie.

Średnio co dwa tygodnie układa się na wyspie nową warstwę trzciny. Generalnie wyspy z niej są zbudowane. Trzcina rośnie na jeziorze Titicaca. Z korzeni wykonuje się platformy, które łączy się linami tak długo aż powstanie wystarczających rozmiarów wyspa. Wyspę przytwierdza się palami do dna. Na tak zbudowane podłoże układa się warstwy trzciny – łącznie grubość wyspy to ok. 5-6 metrów (ok. 3 m to korzenie, pozostała część to przekładana krzyżowo trzcina). Na wyspie stawiane są niewielkie budynki.

Trzcina totora to także rodzaj jedzenia. Podobno uodporniła mieszkańców na choroby, m.in. na reumatyzm – na wyspach jest ciągła wilgoć.

Na wyspie lokalna przewodniczka – mówią o niej pani prezydent – robi pokaz na temat sposobu tworzenia wysp i życia mieszkańców. Indianki zapraszają do swoich domów, namawiają do kupna pamiątek i rejsu swoim statkiem z trzciny (10 soli za osobę, ok. 12 zł).